Friday, March 30, 2012

മുപ്പത്തി ഒന്നാം രാവ്...


പ്രിയമുള്ള മുല്ലേ....
ഈ രാവില്‍ വിരിഞ്ഞ
നിനക്കെത്ര സൌന്ദര്യം....!

ഈ വനിയില്‍
നീ പകര്‍ന്നു
അതിലേറെ സുഗന്ധവും....!

നാളേറെയായി...
നാം രണ്ടും പൂക്കുന്നു,
മിഴികള്‍ പൂട്ടാതെ....!

രാവേറെ ചെന്നും...
പ്രാണനെ പോല്‍ ഇന്നും,
പ്രണയത്തെ മറക്കാതെ....!

നിന്നെപോലെ...
കല്ലിന്‍റെ മാറിലാണ്;
ഞാനും കിടന്നത്....!

എന്നിട്ടും .....!!!

ആ "കല്ലിനു സൌരഭ്യം " ഉണ്ടായില്ലല്ലോ മുല്ലേ..???

1 comment:

  1. പക്ഷെ പഴഞ്ചൊല്ലില്‍ പതിരില്ലല്ലോ

    ReplyDelete