Sunday, March 18, 2012

ഇരുപത്തി ഒന്നാം രാവ്

പ്രണയ ഉറവകള്‍ വറ്റി മരുതലമായിരുന്ന ഹൃദയത്തിലേക്ക്....
നീ ഇന്ന് പൂത്തിറങ്ങിയത്  ഒരു പേമാരിയായാണ്  ... 

ശ്യാമ മേഘമായി ഘനീഭവിച്ചു നിന്ന മനസിലേക്ക് 
നീ ഇന്ന് പെയ്തിറങ്ങിയത്‌ തിരുവാതിര ഞാറ്റുവേല പോലെ...

ഒരു വേള നിന്നെ സംശയിച്ചെങ്കിലും,അതിലേറെ സ്നേഹമായ് 
വീണ്ടും ഹൃദയ ധമനിയില്‍ നിന്ന് നീയാകും പ്രാണന്‍ സിരകളിലേക്ക്...

ഓരോ മിടിപ്പിലും അറിയുന്നു  ഞാന്‍,നീയാകും നേരിന്‍റെ നന്മകള്‍.
ഓരോ തുടിപ്പിലും പടരുന്നു എന്നില്‍ നീയാകും ജീവന്‍റെ താളം.  

1 comment:

  1. രാവുകള്‍ പ്രണയമെന്ന ഒരേ വിഷയത്തില്‍ കേന്ദ്രീകൃതമാകുന്നുവോ എന്ന് സംശയം. വൈവിധ്യം തരൂ..

    ReplyDelete