പ്രിയമുള്ള മുല്ലേ....
ഈ രാവില് വിരിഞ്ഞ
നിനക്കെത്ര സൌന്ദര്യം....!
ഈ വനിയില്
നീ പകര്ന്നു
അതിലേറെ സുഗന്ധവും....!
നാളേറെയായി...
നാം രണ്ടും പൂക്കുന്നു,
മിഴികള് പൂട്ടാതെ....!
രാവേറെ ചെന്നും...
പ്രാണനെ പോല് ഇന്നും,
പ്രണയത്തെ മറക്കാതെ....!
നിന്നെപോലെ...
കല്ലിന്റെ മാറിലാണ്;
ഞാനും കിടന്നത്....!
എന്നിട്ടും .....!!!
ആ "കല്ലിനു സൌരഭ്യം " ഉണ്ടായില്ലല്ലോ മുല്ലേ..???
പക്ഷെ പഴഞ്ചൊല്ലില് പതിരില്ലല്ലോ
ReplyDelete